Yerli parça ve kazık firmalarının teknik sorunları az, ancak rekabetin yoğun olması kaliteli ürün üretmeyi zorlaştırıyor mu?
Birçok yerli bileşen üreticisi veya komple makine üreticisinin teknik yeteneklerinde önemli bir kusur bulunmuyor. Sorun şu ki, pazar onlara iyi iş yapma imkânı vermiyor. Örneğin, yerli elektrikli araç (EVSE) pazarı Kızıldeniz aşamasına girdi ve şarj donanımının fiyatı bile önemli ölçüde düştü; bu da mükemmel teknolojiye sahip şirketlerin bile yüksek kaliteli ürünler üretmesini imkansız hale getiriyor. Bu nedenle, birçok şirket artık yurt dışı pazarlara girmeyi, yerel rekabetten kaçınmayı ve daha iyi bir pazar ortamı aramayı umuyor.
Devlet Şebekesi Kuruluşumuz da bazı şarj istasyonlarının ürün kalitesini takip ediyor ve birçok üreticinin resmi testler sırasında çeşitli göstergeleri karşılayan, sertifika alan ve piyasada satan iyi bir şarj cihazı aldığını tespit etti. Bazen tamamen farklı bir şeyle yapılıyor. Sadece iki farklı görünüm var, piyasadaki ürünlerle sertifikalı olanlar hiç aynı değil ve bazı sertifika kuruluşları kendi çıkarları için bazı göstergeleri bile gevşetiyor.
Dolayısıyla sistemimiz ile yabancı ülkeler arasında gerçekten bir uçurum var. Yabancı laboratuvarlar böyle bir şey yapmaz, işletmeler de yapmaz. Bu, çözülmesi gereken acil bir sorun çünkü standartlar ve hatta göstergeler açısından yabancı ülkelerle aramızdaki uçurumu kapatmaya çalışıyoruz. Onlardan daha iyi, ancak uygulamaya konulmamış olması büyük bir sorun.
Şarj modülünün bariyeri ne kadar yüksek ve hangi yönlerini aşmak zor?
Teknik engellerin yüksek olup olmadığı, hangi açıdan baktığınıza bağlı. Tasarım prensipleri açısından, şarj modülü yıllar içinde pek fazla iyileştirme ve atılım geçirmedi. Şu anda verimlilik, elektrik kontrolü ve diğer göstergeler oldukça yüksek bir seviyeye ulaştı. Temel fark, bazı modüllerin daha geniş, bazılarının ise daha dar bir menzile sahip olması. Şahsen, şarj modülünün verimliliğini artırmak için alanın çok sınırlı olduğunu düşünüyorum çünkü bu mümkün değil. Yüzde yüz, sadece 2-3 puanlık bir artış potansiyeli var.
Ancak, üretim süreci ve tasarımında daha büyük zorluklar vardır; örneğin bakım gerektirmez, yani modülün uzun vadeli çalışma döngüsünde bakıma ihtiyaç duymaması, çeşitli yüksek ve düşük sıcaklık ortamlarında normal şekilde çalışabilmesi ve onarım oranının düşük olması gerekir. Bunun için çok çalışın.
Yani, göstergelerin yükselmesi için sınırlı bir alan var. Şimdi daha çok, tüm yaşam döngüsü ve bakım maliyetleri de dahil olmak üzere maliyet ve performans performansının nasıl kontrol altına alınacağıyla ilgili. State Grid o zamanlar ihale açtığında, neden fiyat yüksekti? Çünkü dört ila beş yıl içinde garanti gibi çok yüksek şartlar öne sürüyorduk ve bu da standart altı kalitedeki bazı ürünleri kapsam dışı bırakıyordu. Bazı yerlerde ise, tamamen fiyata güvenerek, birkaç ay sonra bozulacağı için çalışmaz hale geliyor.
Bir de ölçek avantajı var. Modül üretimi artık temel olarak birkaç büyük işletmede yoğunlaşmış durumda. Genel olarak, mevcut teknik engellerin yeni devrelerde veya yeni prensiplerde atılımlarda değil, üretim teknolojisi, maliyet kontrolü, tasarım ve bakımda olduğunu düşünüyorum.
Şarj yığınları için sıvı soğutma teknolojisi vb. gibi teknik geliştirmeler var mı? Bunları bize tanıtabilir misiniz?
Sıvı soğutma teknolojisi aslında yeni bir şey değil. Geleneksel motorlar gibi her zaman bol miktarda sıvı soğutmaya sahip olan araçlar da dahil olmak üzere endüstride yaygın olarak kullanılıyor. Şarj yığınları, yüksek güçlü şarj ihtiyaçlarının tamamen dışındadır. Yüksek güçte şarj ederken,'Bu kadar büyük bir akımı taşıyabilecek sıvı soğutma eklemek istemiyorsanız, ısı üretiminin belirli bir aralıkta kontrol edilebilmesini sağlamak için kabloları çok kalın yapmalısınız. İçeride.
Bu durum, hem yüksek güçlü şarj ihtiyaçlarını karşılamak hem de şarj yığınlarının kompakt ve kullanışlı özelliklerine ihtiyaç duyan sıradan insanlara hizmet sunmak için herkesi sıvı soğutma teknolojisini benimsemeye zorluyor.
Sıvı soğutma teknolojisi kendi başına karmaşık bir teknoloji değildir, ancak elektrikli araçların uygulama senaryoları göz önüne alındığında, şu anda 1000 voltta olan ve gelecekte 1250 volta ulaşacak olan bu teknoloji, termal arıza, temel direncinin aniden artması ve sıcaklığın yükselmesi gibi güvenlik gerekliliklerini geleneksel uygulamalardan farklılaştırabilir. Bu önemli noktalarla başa çıkmak için daha iyi bir izleme yöntemine ihtiyaç vardır.
Ancak konnektörün temas ettiği yerler gibi bazı özel yerler sıcaklık sensörünü takmayı zorlaştırır. Çeşitli nedenlerle (sıcaklık sensörünün kendisi düşük voltajlı bir cihaz olmasına rağmen, temas noktası binlerce voltluk yüksek bir voltaj taşıdığından, ortaya yalıtım eklenmesi gerekir vb.), bu da hatalı ölçüme neden olur.
Aslında, dikkate alınması gereken birçok teknik ayrıntı var; yani soğutma ve izlemeyi aynı anda güvenli bir şekilde nasıl sağlayacağımız gibi. Şu anda UltraChaoJi arayüz araştırması da dahil olmak üzere bu ChaoJi arayüzü üzerinde çalışıyoruz ve bu sorunu çözmek için çok fazla enerji harcadık.
Uluslararası arenada, neredeyse herkes bu konuları en uzun süre tartışıyor. Bildiğim kadarıyla, en azından bazı yerli üreticiler bu konunun farkında bile olmayabilir.'Bir anormallik olması durumunda ne yapılacağını tam olarak düşünmek doğru değildir. Bu, bazı ekipmanlardaki arızalar ve yerel temastaki ani değişiklikler de dahil olmak üzere sıvı soğutma sistemleri için aslında önemli bir husustur. Hızlı ve doğru bir şekilde nasıl izleneceği dikkatli bir çalışma gerektirir.
Gönderi zamanı: 16 Haz 2023